Light

Ik moest er aan denken toen ik vorige week op het Lovah congres een spreker hoorde die over giftige planten, dieren en paddenstoelen sprak. Het was erg interessant. Ik zag slangenbeten, grote blaren en wonden die de kroketconsumptie in de lunch daarna zeker zullen hebben gehalveerd. De spreekster had het bij herhaling over Laulier, terwijl op de dia toch duidelijk Laurier stond. Aan de huisarts in opleiding naast me vroeg ik: zegt ze nou Laulier? Ja zei hij met een blik van  “apart he?” Ik droomde direct weg naar mijn tijd in Tanzania waar het verwisselen van de R en de L zeer gewoon was. Zo werd ik steevast door een deel van de verpleging Dokter Lob genoemd. In het begin corrigeerde ik dat nog wel eens en gaf aan dat het Rob was. Ja, inderdaad was het antwoord: Lob. Al snel ben ik erover opgehouden, want hier lag een verschil in het spraak- en taalcentrum. In het Afrikaanse ziekenhuis hadden we een schoenmaker in dienst. Hij heette Vincent. Vincent had al sinds zijn jeugd de pech Lepra te hebben, wat betekende dat hij een groot deel van zijn vingers en tenen miste. Hij was een vrolijke man die, ondanks zijn handicap, van oude autobanden sandalen maakte voor de lepra patiënten in en om het ziekenhuis. Op een dag zag ik hem bezig naast de lepra afdeling en had hij de zolen van de sandalen alvast uitgesneden en gesorteerd. Naast elkaar lag een rijtje sandalen waarop een letter R geschreven stond en ernaast een rijtje met een L. Slim om de Engelse afkorting te nemen want in het Swahili beginnen links en rechts allebei met een K. Echter op de rechter sandalen stond een L en op de linker een R. Maar Vincent zei ik, je hebt links en rechts omgewisseld. Vincent keek nog eens goed en schudde zijn hoofd. Nee hoor zei hij en hij wees naar de sandalen: deze hier zijn Reft en deze Light. Ik dacht: nu uitleg geven is desastreus voor een werkend systeem en ik leerde dat je vooral geen oplossing moet bieden als er geen probleem is.